Yaks en jak

's Morgens overwogen we nog even om naar Portland te gaan, ongeveer 3 uur rijden. Het geval wil dat we dan naar het noorden moeten rijden en dat betekent SNEEUW. En daar hadden we dus echt geen zin meer in! Een goed alternatief was Dunsmuir, California, dat is namelijk ook drie uur rijden (oké, 3 uur en 53 minuten).

Dunsmuir (hoe spreek je dat in godsnaam uit?) is een klein plaatsje, ontstaan rond 1890 toen de treinspoor daar door heen kwam. Leuk weetje: In 1886 beloofde de Canadees Alexander Dunsmuir, die verliefd werd op het plaatsje, de bevolking een fontein als men het plaatsje naar hem zou noemen. De fontein is er gekomen!

Nee, de fontein hebben we niet gezien, wel zijn we door het plaatsje gereden waar het spoor en het stationnetje inderdaad een prominete plaats innemen. Voor het plaatsje kwamen we niet naar Dunsmuir, wel voor de geweldige overnachting in een heuse treinwagon! Karina had dit gevonden en het ons aangeraden. Het is werkelijk spectaculair: er staan een stuk of 15 verschillende flinke wagons in een cirkel. In het middel stroomt een schattig beekje en is een klein zwembad en een hot tub. Elke wagon staat op een eigen stuk rails. Wij hadden wagon 8, een Caboose (een treinstel waar het personeel schuilde voor slecht weer, sliep, kookte en hun proviant bewaarde). Uiteraard was de caboose omgetoverd tot een luxe slaapgelegenheid compleet met douche enz. Harstikke leuk! 

Ons werd geadviseerd om te gaan eten bij Yaks. Tjee, wat een leuke tent en ze maken heel veel zelf (branden zelf de koffiebonen, maken hun eigen broodjes, chips,tomatenketchup enzovoort). Julia had een Bruschetta Burger en ik een Garlic Obsession. Heerlijk, bij elke boer komt er nog steeds een wolk van knofloofgeur omhoog. Een serveerster van Yaks zei dat ze de sjaal van Julia erg mooi vond, waarop Julia zei dat de sjaal gemaakt was van jak. Niemand, behalve Julia, snapte de dijenkletser...

Na terugkomst hebben we nog gebruik gemaakt van de hot tub. Terwijl we in het heerlijk warme bubbelbad lagen genoten we van de heldere sterrenhemel. Om af te koeken liepen we even met onze blote pootjes door de sneeuw.  

Buikjes vol en helemaal doezelig doken we onze Caboose in voor een lange nachtrust.