Mormoon-city

Heerlijk om nog even rustig aan te doen nadat we ons karige ontbijtje hadden genuttigd. Vanuit onze hotelkamer hebben we zicht op een opmerkelijk gebouw, met drie prachtige torenspitsen. Ondanks de berekoude, willen we die natuurlijk even van dichtbij bekijken.

Dat is dus de tempel van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, dé plek van de Mormonen, weten we nu! Het blijkt op de Temple square te staan, een gebied van circa 40.000 m². Er staan nog meer “mormonen-“gebouwen op dat immense plein. We horen van een sister in het visitor centre dat we in alle gebouwen mogen om rond te kijken, dat overal een sister klaarstaat om ons een rondleiding te geven, maar dat we  niet in de tempel (= de kerk met de drie torens) mogen, die is alleen voor ingewijden. We hebben heel veel vrouwelijke rondleiders gezien, allemaal jonge frisse vrouwen in degelijke jurken en rokken. Ze vallen ook op vanwege de badge die ze dragen met daarop hun naam, die altijd begint met sister, en daaronder een vlaggetje van het land waar ze vandaan komen (heel veel verschillende vlaggetjes). Geen jeugdige brothers gezien (althans niet herkenbaar), wel een gepensioneerde brother die ons rondleidde in het conferentie centrum (o.a. met 21000 stoelen). Interessant is dat de kerk overal ter wereld kerkregisters, geboortebewijzen en huwelijksakten verzamelt. Ik heb gelezen dat ze stambomen van 3 miljard overledenen hebben. Alles is opgeslagen in digitale databestanden, die door iedereen gratis kunnen worden geraadpleegd. Je wordt daarbij ook weer geholpen door een sister of brother. De reden is dat familieleden hun  familieleden die reeds zijn overledenook kunnen laten dopen, postuum dus. Zo schijnt Ana Frank een paar keer opnieuw gedoopt te zijn (door verschillende familieleden neem ik aan, maar ik heb geen idee hoe dat gaat). Wij kregen ook het advies om daar, in de Family History Library, uit te zoeken hoe onze stamboom eruit ziet.

Ik vond alles echt indrukwekkend. De keurig onderhouden gebouwen, de smetteloze inferieuren met vreselijk dure schilderijen en andere kunstvoorwerpen, het geklater van kunstmatig aangelegde  watervalletjes en stroompjes en daarnaast vriendelijke en hypercorrecte gidsen die ons de weg wezen en uitleg gaven. Ook wel een beetje eng om te zien dat elke sister met de bijbel van de Mormonen onder haar arm loopt, te horen hoe een zo’n sister zo devoot praat over de stichter van de plek en te horen hoe een andere sister antwoordt, op mijn vraag waarom een vrouw geen apostel kan worden, dat ze daar toevallig afgelopen week over nagedacht heeft.

Het resultaat van vandaag is dat we nu veel meer weten van de Mormonen en hun geschiedenis en dat we dat alles nog kunnen nalezen in “The Book Of Mormon” die we in onze handen gedrukt kregen, uiteraard ook met een verwijzing naar hun internetpagina…

Nadat we heerlijk hadden gegeten in een Libanees restaurant, zijn we nog even over de Temple square gelopen om de indrukwekkende verlichting te zien: elke boom, elke tak is versiert met vele kerstlichtjes in verschillende kleuren. Het kan niet op… zoveel overdaad: hoe wordt dit alles in godsnaam betaald?

Afijn, genoeg hierover, nu even iets over de stad zelf: Wat als eerste opvalt is dat de stad een rechthoekig stratenstelsel heeft waarbij de meeste straten precies van noord naar zuid, of van oost naar west, lopen. Het beginpunt van het stratenstelsel is de zuidoosthoek van Temple Square…. Aaaaai, toch weer terug bij de Mormonen.